Pierwszy dzień w Marakeszu zleciał nam na poznawaniu medyny, buszowaniu po targach i wizycie w Ogrodzie Majorelle, o którym nie napisałem jednak wiele, bo myślę, że lepiej go zobaczyć niż o nim czytać.
Jardin Majorelle leży tuż za murami starego miasta na drodze prowadzącej do nowych dzielnic Marakeszu - z placu Jemaa el-Fna to może 20 minut pieszej wycieczki. Jedyne co odstrasza to cena wstępu - 75 MAD od osoby za wstęp do ogrodu i mieszczącego się wewnątrz muzeum kultury Berberów.
Dzisiaj natomiast wolałbym napisać trochę o Ogrodach Menara, które odwiedzaliśmy nawet kilkukrotnie podczas naszego pobytu.
Drugiego dnia wybraliśmy się na miejsce jeszcze przed południem, bo jak sądziłem światło będzie po właściwej stronie i XVI-wieczny pawilon ładnie zaprezentuje się na tle gór wyrastających na horyzoncie. Trochę zawiódł jednak mój zmysł orientacji i na miejscu odkryliśmy, że pasmo Atlasu jak i sam budynek znajdują się po południowej, zacienionej jeszcze stronie, co popsuło nieco moje plany zdjęciowe. Z tego też powodu przyszliśmy, a właściwie przyjechaliśmy jeszcze raz pod wieczór, kiedy to na nieszczęście bramy okazały się być zamknięte (wstęp jest wolny ale tylko do 17..) i po raz kolejny nazajutrz :)
Ogrody Menara nie są typowymi ogrodami, jakich można by się spodziewać. Ich funkcja była i nadal jest przede wszystkim praktyczna. Prócz wielkiego zbiornika służącego do nawadniania terenu i zdobionego szmaragdowo-zieloną dachówką pawilonu Ogrody Menara to nic innego jak rozległe gaje oliwkowe, w których od września prowadzone są zbiory owoców.
Nikomu to jednak nie przeszkadza w odwiedzaniu tego urokliwego miejsca - między rzędami drzew całe rodziny rozkładają koce by wspólnie oddać się odpoczynkowi lub spożyć posiłek. Czytałem, że podobnie ludzie spędzają czas w coraz bardziej fascynującym mnie Iranie (Radio Teheran na Trójce jest temu winne..) i z łezką w oku mogę szukać w pamięci momentów, kiedy u nas taki właśnie rodzinny piknik (broń Boże nie grill z kiełbasą i piwem!) był czymś naturalnym. Bardzo miło było nam też obserwować młode marokańskie pary kryjące się gdzieś w cieniu oliwek i, choć może bardzo "niemodnie" oświadczyłem się Paulinie na kocu z jajkiem i pomidorem w ręce, pomyślałem, że to była jednak ta właściwa opcja ;)
Menara Gardens - Fuji Pro 160NS / Kodak Ektar 100 / Kodak Portra 400
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz