Długo się zastanawiałem co mógłbym napisać o jednej z najwspanialszych budowli świata. Z początku chciałem pozostawić zdjęcia bez żadnego tekstu, ale doszedłem do wniosku, że być może należy opisać właśnie to, co jest w niej najwspanialsze? A tym czymś nie jest wcale architektura. Nie jest to też genialny plan ani wysiłek ludzi, którzy w jej budowie uczestniczyli. To, co sprawiło, że sam zobaczyłem piękno ukryte w zimnym marmurze to romantyczna historia. Trochę jak z bajki..
Począwszy od roku 1526, przez niemal trzy wieki w Indiach istniało muzułmańskie Cesarstwo Wielkich Mogołów. Stopniowo zwiększając swoje terytorium, pod koniec swego panowania obejmowało prawie całe Indie mając olbrzymi wpływ na kulturę i sztukę kraju. Jednym z pierwszych Mogołów był książę Shah Jahan.
Na Shah Jahanie, jako synu cesarza, ciążyła odpowiedzialność za przedłużenie dynastii Mogołów. W młodym wieku posiadał już dwie żony, ale z żadną z nich nie był w stanie spłodzić syna. Sytuacja zmieniła się, gdy na jednym z indyjskich bazarów spotkał piękną, choć starszą od niego dziewczynę. Zgodnie z przesądami, by przyszły związek był szczęśliwy, zakochany od pierwszego wejrzenia książę musiał odczekać pięć lat na właściwy układ gwiazd, by móc się z nią ożenić. Cierpliwość się jednak opłaciła, gdyż, jak podają źródła, Shah Jahan i jego nowa żona darzyli się miłością dotąd na dworach niespotykaną. Mamtuz Mahal ("Ozdoba Pałacu") towarzyszyła mu w każdej możliwej sytuacji, w każdej podróży a nawet podczas bitew. To dzięki niej spełniło się też marzenie Shah Jahana o kontynuacji swego rodu.
Marzenie to stało się jednocześnie przekleństwem dwojga kochanków. Podczas porodu ich czternastego dziecka, ukochana żona cesarza zmarła mając zaledwie 38 lat. Na łożu jej śmierci Shah Jahan poprzysiągł nigdy nie poślubić innej kobiety oraz wybudować nad jej grobem mauzoleum, którego blasku nie przyćmi żadna inna budowla na świecie.
Budowa trwała 22 lata i tuż po jej zakończeniu Shah Jahan został uwięziony przez własnego syna, który zapragnął sięgnąć po władzę. Wymarzony potomek stał się szóstym cesarzem Mogołów a sam Shah Jahan spoczął wkrótce obok swej ukochanej żony pod białą kopułą wspaniałego Taj Mahal.
Fuji Provia 100F
Począwszy od roku 1526, przez niemal trzy wieki w Indiach istniało muzułmańskie Cesarstwo Wielkich Mogołów. Stopniowo zwiększając swoje terytorium, pod koniec swego panowania obejmowało prawie całe Indie mając olbrzymi wpływ na kulturę i sztukę kraju. Jednym z pierwszych Mogołów był książę Shah Jahan.
Fuji Provia 100F
Na Shah Jahanie, jako synu cesarza, ciążyła odpowiedzialność za przedłużenie dynastii Mogołów. W młodym wieku posiadał już dwie żony, ale z żadną z nich nie był w stanie spłodzić syna. Sytuacja zmieniła się, gdy na jednym z indyjskich bazarów spotkał piękną, choć starszą od niego dziewczynę. Zgodnie z przesądami, by przyszły związek był szczęśliwy, zakochany od pierwszego wejrzenia książę musiał odczekać pięć lat na właściwy układ gwiazd, by móc się z nią ożenić. Cierpliwość się jednak opłaciła, gdyż, jak podają źródła, Shah Jahan i jego nowa żona darzyli się miłością dotąd na dworach niespotykaną. Mamtuz Mahal ("Ozdoba Pałacu") towarzyszyła mu w każdej możliwej sytuacji, w każdej podróży a nawet podczas bitew. To dzięki niej spełniło się też marzenie Shah Jahana o kontynuacji swego rodu.
Kodak E100VS
Marzenie to stało się jednocześnie przekleństwem dwojga kochanków. Podczas porodu ich czternastego dziecka, ukochana żona cesarza zmarła mając zaledwie 38 lat. Na łożu jej śmierci Shah Jahan poprzysiągł nigdy nie poślubić innej kobiety oraz wybudować nad jej grobem mauzoleum, którego blasku nie przyćmi żadna inna budowla na świecie.
Kodak E100VS
Budowa trwała 22 lata i tuż po jej zakończeniu Shah Jahan został uwięziony przez własnego syna, który zapragnął sięgnąć po władzę. Wymarzony potomek stał się szóstym cesarzem Mogołów a sam Shah Jahan spoczął wkrótce obok swej ukochanej żony pod białą kopułą wspaniałego Taj Mahal.
***
Fuji Superia 400, Autor: Paulina
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz